Christusbewustzijn – Claim je Goddelijke Geboorterecht

 

Het terugeisen - reclaimen - van het woord ‘Christus’ is zowel een spirituele Revolutie als een Goddelijke Vrouwelijke Christusbeweging.

Boeddha, Eenheid en Christusbewustzijn zijn verschillende benamingen voor spirituele paden die ons uitnodigen tot universeel Bronbewustzijn. Wanneer we hiervoor kiezen, kunnen we een soevereine, heilige, onvoorwaardelijk liefdevolle en alwetende goddelijke aanwezigheid  gaan ervaren die jou en mij heeft voortgebracht.

Dit Bronbewustzijn bestaat zowel in ons, als ook in ‘Alles-wat-is’, zonder ophouden, eeuwig. Als je je onzeker voelt over het woord ‘Christusbewustzijn’, denk dan aan de Bron van het Christusbewustzijn – de Bron van alle leven – en de goddelijke principes van goedheid.

De term Christusbewustzijn staat voor het pad naar directe eenheid met de Bron. Het kan ook worden omschreven als het besef van Bronbewustzijn dat met bewuste focus en intentie wordt geïntegreerd en belichaamd door de beoefenaar van dit pad.

Het gebruik van het woord 'Christus' binnen het Christusbewustzijn in deze moderne tijd, komt voort uit het mystieke pad van het Goddelijke Vrouwelijke, en verwijst naar ons aangeboren en intuïtief vermogen om rechtstreeks in contact te komen met de universele Bron van Alle Leven. 

Het Griekse woord Christos, was gedeeltelijk afgeleid van een vergelijkbaar Grieks woord chrio dat letterlijk betekent: "zalven", om iets of iemand aan te duiden als heilig of helend. In veel oude spirituele geslachten, met name het jodendom, ging de definitie van het woord ‘zalven’ veel verder dan het fysiek behandelen met olie. Zalving werd in spirituele initiaties en overgangsrites toegepast waarbij iemand werd ingewijd in het dienstbaar zijn aan een goddelijke wil. De zalfolie zou dienen als een sacrament ter bezegeling.

In het oudtestamentische paradigma werden Joodse priesters, profeten en royalty's ceremonieel ingewijd in hun leiderschapsrollen door middel van fysieke zalving met heilige olijfolie. Dit religieuze en politieke systeem van zalving van leiders omvatte ook profetische protocollen om toekomstige koningen aan te stellen en te beschermen. Wanneer de openbare handeling van zalving plaatsvond, werd het beschouwd als zowel een fysiek als een profetisch teken dat de gezalfde door God werd gekozen voor leiderschap, en door de mensen moest worden gerespecteerd.

Toen het Romeinse Rijk een vroegchristelijke kerkleer begon te systematiseren, werd het woord chrio samengevoegd met het joodse woord messias. Het Hebreeuwse woord ‘messias’ betekent ook ‘gezalfde’. De samenvoeging van de Hebreeuwse definitie van gezalfde ‘messias’ met het Griekse woord ‘chrio’ leidde tot een Christos met een hoofdletter C en een Messias met een hoofdletter M. ‘Chrio’ ging (van het universeel identificeren van iets of iemand die werd gezalfd voor heilige dienstbaarheid) naar de titel ‘Christos’, als definitie van één uitsluitend gezalfde Messias figuur bekend als "De Christus".

De Hebreeuwse profetische traditie rond het woord ’gezalfde’ vertegenwoordigde door heel de Joodse geschiedenis heen protocollen voor het doorgeven van spirituele en koninklijke macht.  Dat was voor het Romeinse rijk een perfect platform om een ​​nieuwe christelijke ideologie te lanceren gebaseerd op een bijzondere messiaanse figuur. De Christos werd een titel van vergoddelijking om te beweren dat de enige gezalfde man, Jezus van Nazareth, de "koning van alle koningen" was en de enige zoon van God.

Een belangrijk gegeven is dat de raden van het vroege patriarchaat, verantwoordelijk voor het orkestreren van de dogma's van een enkele Christos-figuur,  allemaal werden benoemd door Romeinse keizers. Dit waren keizers die een staatsreligie nodig hadden om hun afbrokkelende rijk bijeen te houden. De Romeinse keizer regeerde als het hoofd van de oorspronkelijk georganiseerde Christelijke kerk en een 'door God aangewezen' enige Christos Messias-figuur was een perfecte hemelse spiegel om zijn aardse heerschappij te ‘zalven’.

Zo werd het onschuldige Griekse woord 'chrio' gemakkelijk gecoöpteerd voor een patriarchale, totalitaire behoefte aan een absolute hemelse heerser. ‘Christos’ werd een opzettelijk bedachte titel om een ​​nieuwe heersende christelijke ideologie te valideren die het Romeinse Rijk hard nodig had om een ​​massale mate van onderwerping toe te kunnen passen.

Het etymologisch gearrangeerde huwelijk van spirituele ideologie gevonden in de titel 'Christos', of simpel gezegd, 'De Christus' is de belangrijkste reden waarom we een verhoogde intensiteit voelen rondom dit woord. We kunnen intuïtief het hele gekke drama voelen van wat de mensheid heeft geleden in de afgelopen 2000 jaar van geïndoctrineerde heilige oorlogen, religieuze manipulatie en onverklaarbare wreedheden die plaatsvonden om de leer van ‘De Christus’ te ondersteunen.

We moeten naar het woord Christos kijken, hoe kwetsbaar het ook mag voelen, om dit eindelijk onder ogen te zien. We zien een polariserende agenda om de mensheid te demoraliseren en om te zetten in onderdanigheid. Een agenda die onze gedeelde en inherente goddelijkheid aan de kaak stelt door die goddelijkheid te plaatsen op de schouders van één man dient niet langer ons hoogste goed.

We bevinden ons momenteel te midden van zoveel verbijsterende wereldwijde crises, dat we niet langer de luxe hebben om ons geërfde goddelijke recht op geboorte af te schaffen.  We roepen een veel grotere kruisiging aan dan die in de bijbel: het hartzeer van de mensheid die gelooft dat ze universeel verdoemd is door een inherent zondige natuur.  Het wordt tijd dat we genoeg zeggen. Opdat we niet nog langer een echte erfenis van liefde en oprechte dienstbaarheid aan het Christusbewustzijn te schande maken.

Namens onze meesterleraren die ons onophoudelijk blijven dienen als geascendeerde Meesters (Jezus, Moeder Maria en Maria Magdalena) en die de weg van zelf gerealiseerde goddelijkheid hebben bewandeld om De Weg voor ons gemakkelijker te maken, moeten we nu het woord 'Christus' terug claimen in het vreugdevol besef en bewustzijn van onze eigen aangeboren soevereine goddelijkheid. 

De enorme lading rondom het woord ‘Christus’ heeft een zeldzaam fenomeen in het menselijke lexicon gecreëerd. Zelden komen we zo'n beladen woord tegen. Dezelfde intensiteit daagt ons uit om nu het momentum van 'Christus' te gebruiken als een heilige kracht voor kwantumgenezing van de mensheid.

Wanneer je je realiseert hoe krachtig de titel van 'Christus' bewust werd gehanteerd om een patriarchale religie in het leven te roepen en eeuwen in stand te houden, dan is het terugnemen van het woord ‘Christus’ zowel een spirituele revolutie als een Goddelijke Vrouwelijke Christusbeweging in één woord. We moeten de kracht van dit woord 'Christus' gebruiken - zoals Jezus, Moeder Maria, en Maria Magdalena gedaan zouden hebben – om het collectieve bewustzijn van de mensheid te zegenen met de waarheid en creatieve geniale kracht van zijn eigen goddelijkheid.

(Bron: Kaia Ra - The Sophia Code)

Zie ook: Christusbewustzijn, een bewustzijn van Liefde en Eenheid