Een nieuwe dageraad

 

" Je bent hier om bij te dragen aan jouw erfenis van Liefde - het visioen van jouw hart voor Hemel op Aarde - voor de dageraad van dit gouden tijdperk. Om het grote doel waarom je hier bent te vervullen, moet je afstand doen van kleine ideeën over jezelf en geloven in jouw goddelijke, soevereine kracht om een nieuwe wereld te creëren." 

  (The Sophia Code - ISIS spreekt)

Een nieuwe dageraad

Actie vereist

Er gaat een energetisch transformerende vortex de wereld over waarin oude machtsstructuren ten koste van veel en velen, hun spel uitspelen. Deze vortex grijpt diep in tot in de wortels van ons menselijke bewustzijn. Willen we ermee doorgaan, of zijn we klaar om nu voor eens en altijd de machtsspelletjes van deze planeet te beëindigen? Deze tijd roept ons allen op tot actie. Het is tijd om duidelijk te maken waarom je hier bent.

Wat doet het met jou? Laat je je gemakkelijk meeslepen in deze voor verdeeldheid zorgende oude energie of kun je bijtijds je focus bijsturen? Soms moet ik mijzelf weer in een goede ‘mind-set’ brengen. Het kan verleidelijk zijn om me te verdiepen in een bepaalde theorie van ‘wat er in het verborgene aan de hand zou kunnen zijn’ en welk spel er mogelijk door een bepaalde groep werkelijk gespeeld wordt. Maar is dat een oplossing? Het houdt me alleen maar vast in een matrix van waaruit ik me juist bevrijden wil.

Gelukkig zijn we nu (bijna allemaal) zover dat we ons openlijk durven uitspreken tegen geweld, tegen oorlog en vooral tegen destructieve macht en manipulatie. We ontwaken langzaam maar zeker uit een illusionaire onvrije staat van zijn. Steeds meer mensen maken zich los van machtssystemen omdat ze het wel zat zijn en zien dat het slechts lijden en pijn in stand houdt. Wereldwijd wordt er gebeden en roepen mensen op tot vrede voor àlle mensen, en niet voor een bepaalde groep.

Jouw licht als geschenk

Of je nu Nederlands, Russisch, of Oekraïens bent, het maakt niet uit. Het gaat er nu om te doen waarvoor je hier bent gekomen - om je licht te laten schijnen. Blijf alsjeblieft in die hogere trilling van jouw liefdevolle godZelf. Accepteer en kies voor een mooiere wereld. Wat heeft jouw ziel nodig? Wanneer je nog niet klaar bent in de 3D matrix, dan kun je ervoor kiezen om daar nog dieper in te duiken, verder te onderzoeken om jezelf te ontdekken. 

Maar het feit dat je deze woorden leest, denk ik dat jij een van die lichtwerkers bent die zijn/haar steentje bijdraagt aan het ontwaken van de mensheid en een nieuwe Aarde. Die bewust gekozen heeft om dat hoogste in zichzelf ook uit te drukken en het innerlijke licht steeds krachtiger te laten schijnen in je menselijk bewustzijn en heel fysiek in je lichaam. Ook jij bent je bewust dat liefde voor jezelf nog nooit zo cruciaal was als nu. En wellicht word ook jij je bewust van innerlijke tegenstellingen of onderbewuste strijd. Zowel buiten als binnen, zal jouw licht een helend geschenk zijn voor jezelf en voor de planeet.

Ordening der dingen

De toenemende frequenties lijken mijn bewustzijn open te breken en zorgen af en toe voor een totaal nieuwe, ruimere beleving van mijzelf in momenten van puur ‘Aanwezig Zijn’, iets wat een ervaring van ‘Eenheid’ zou kunnen zijn. En niet alleen in mijn bewustzijn, maar ook in mijn lichaam en in mijn lichaamscellen werkt de energie door. Bij sommigen van ons maakt het op een heel pijnlijke manier (onbewuste) weerstanden los. Het kan je een gevoel geven gevangen te zijn in je lichaam zonder perspectief op bevrijding. Toch verschijnt er op een gegeven moment in die diepste duisternis een sprankje licht dat alleen in dat pikkedonker zichtbaar kon worden. Geluk kan vanuit de pijn oprijzen, en als het Licht ontwaakt in het donker kondigt zich een nieuwe realiteit aan en kun je het gevoel krijgen weer iets meer van je leven terug te hebben gekregen.

Ik heb de afgelopen maanden de meest uiteenlopende ervaringen en inzichten die me heel duidelijk tonen wat er in mijzelf gaande is. En ik zie een gelijkenis met wat er in de wereld aan de hand is. Verschillende bewustzijnslagen, andere dimensies in mijzelf, verschuiven en vloeien soms in elkaar over. Als ik het wil proberen te begrijpen, dan lijkt mijn hoofd dat niet aan te kunnen.

Wie ben ik nu werkelijk? ‘Ik ken mezelf niet meer’. Het lijkt ongrijpbaar. Een hand op mijn hart, de andere op mijn buik, brengt mij weer in de gronding in mijn fysieke zelf. Onzichtbare handen plaatsen een transparante Ankh van licht tussen mijn beide handen over mijn lichaam. Ik ervaar een lichtinfusie vanuit 'daar' waar ik aanwezig kan zijn wanneer ik dat wil. Dat ‘daar’ bevindt zich tegelijkertijd zowel in mijn fysieke lichaam als in een lichtere realiteitsdimensie van mijzelf. Eigenlijk ben ik altijd in beide tegelijkertijd (ze bestaan in mij) en wanneer ik dat wil, kan ik mijn bewustzijn tussen deze werkelijkheden verschuiven. Als ik me bewust verbind met en me openstel voor die verfijnde energie van mijn ‘hogere’ realiteit, vult een lichtstroom mijn weefsels en alles waaruit mijn lichaam bestaat.  Terug gefocust in de fysieke realiteit, weet ik dat ik (ook) dàt ben... Nog steeds voel ik de bekende lichamelijke ongemakken, nu niet vanuit de verdichting van mijn lichaam, maar vanuit mijn andere niet afgescheiden 'zijn’ energie. Ik lijk te gronden in het Licht van mijn fysieke zelf.

Van koolstof naar kristallijn

Ik geef toe aan een impuls en ik keer terug in mijn hart, de transparante Ankh in mijn lichaam wetend. De hartkamer die ik binnenga is nog steeds bekleed met goud net als de vorige keer, het enige verschil is dat in het goud piepkleine schitterende sterretjes als diamantjes glinsteren. Wow! Wat fantastisch… het blijft hier maar veranderen besef ik. Ineens weet ik precies waar ik moet zijn en loop op een ‘deur’ af die zich als vanzelf voor me opent. En dan sta ik daar voor dat immense kristal dat me niet alleen bijna verblindt, maar ook de adem beneemt.  Ja… ik wist het. Zie je wel?! Ik heb hier zo vaak rondgedwaald, ik bezocht zelfs regelmatig die bijzondere ‘heilige ruimte’ om er gewoon maar even te zijn, maar ik heb tot nu toe nooit dat kristal echt kunnen zièn.

“Wees Standvastig…. Jij die gekomen bent om wakker te maken en te doen herinneren.  Jij die hier gekomen bent om helend licht te brengen. In die speciale ruimte van jouw hart is gouden diamantwit licht volop gaan schijnen. Het is nu tijd om de deuren van je hart te openen. Weet weer wie jij bent… ontgrendel en laat nu het licht van jouw goddelijke soevereiniteit vrijelijk stromen door je lichaam, je organen en lichaamscellen. Laat het heling brengen in plekken van duistere afgeslotenheid."

Moeder Aarde opent zichzelf met wijduitgestrekte ‘armen’, liefdevol een nog diepere verbinding met haar mogelijk makend, maar ook veel donkerte nu naar de oppervlakte van mijn bewustzijn brengend. En ik daal af in ‘donkere krochten’ in mijn bewustzijn, mij heel bewust van de diepte die ik wil verkennen. Ik kan niets onderscheiden, vaag weet ik mijn beschermende lichtcirkel om me heen terwijl ik mij hier zonder angst in begeef. Dit voelt als een heel bewuste logische volgende stap, als een 'ordening der dingen’. De heldere en versluierde bewustzijnslagen vloeien moeiteloos in elkaar over terwijl ik mij hierin begeef.  Ik (=lichtbewustzijn) daal af in onbewustzijn (duisternis) in mijzelf.  Ik daal helder bewust af in onbewustheid. De afgescheidenheid gaat oplossen, dat weet ik ineens heel zeker. Wat een prachtig en heilig moment is dit. Wat een prachtige nieuwe fase. Ik ‘moet’ niets, er is geen gevoel van dwang of twijfel of enige emotie, het is een heel natuurlijk proces dat me hier heen en doorheen zal leiden. 

‘Het Licht zal je bevrijden’ zei iemand tegen me. En ik denk aan dat gelijknamige boek dat ik jaren geleden las en dat me zo fascineerde. Ja… het Licht zal ons bevrijden. En het bijzondere is dat dit Licht ons eigen goddelijk Hoger Zelf Licht is dat zich niet buiten ons bevindt! 

Wij bevrijden onszelf door elke keer weer liefde te voelen voor wat zich in ons toont en roert. Steeds opnieuw en steeds meer en meer… Lichtbewustzijn fysiek grondend, steeds meer een stukje Hemel in mij en steeds meer een stukje Aarde in mij, steeds meer een stukje Hemel op Aarde. Wij helen onszelf van zoveel meer dan waar we ons bewust van zijn.

Bloot

Een paar weken later laten de kristallen mijzelf als een goudkleurige bol ervaren vlak boven de oppervlakte van een nieuwe realiteit, als een opkomende zon in een veelbelovend sferisch nevelachtig landschap. Ik bevind me in een nieuwe lichtere energie als die waar ik vandaan kom en die ik achter me gelaten heb. Geen vorm te bekennen, ik kan mezelf nergens aan spiegelen… wie ben ik? Wie kan ik hier zijn? Hoe verhoud ik mezelf tot iets dat niet zichtbaar maar slechts subtiel voelbaar is? Het voelt wat bloot en kwetsbaar en zonder enige houvast. 

Ik klank tonen van verwelkoming van mijzelf. Tegelijkertijd verwelkomt een nieuwe ik mijn onbekende omgeving met aftastende klanken, alsof het zoekende is naar enige resonantie. En dan word ik me bewust van de andere klanken: aarde, dolfijnen, walvissen en onnoembaar meer, alle levende energieen van Gaia.  Ook zij verwelkomen en worden verwelkomd in en door die lichtere wereld. Alles ademt het lichtbewustzijn van moeder Gaia… Ook de Aarde weet dat een nieuwe dageraad op het punt staat te ontwaken.

Alleen jouw Licht

Aan alles is te voelen en te zien dat die nieuwe dageraad gloort. In jouw leven, in mijn leven, en in het collectieve bewustzijn, al het leven op Aarde. Het komt er nu op aan! Laten we de deuren van onze harten openen zodat een golf van de Liefde die wij van oorsprong zijn vrijelijk kan stromen dwars door macht, dualiteit, afgescheidenheid en donker onbewustzijn heen.

Vind dat kristal in jouw heilige ruimte. Het wacht op jouw bewuste activatie.  Heb lief al wie jij bent, was en zult zijn en laat je Licht schijnen ter heling van jouzelf, van de mensheid en van deze planeet Aarde.

Alleen het Licht zal ons bevrijden…

Onderstaand deel ik graag (met haar toestemming) de doorleefde woorden van Yolinde Galama. Een toepasselijke tekst die ieder die in pijn is, ongetwijfeld (h)erkenning, bemoediging en wellicht verlichting zal brengen.

 

Zonsopgang in het donker

Een nieuwe zonsopgang, rood door sluiers mist
de nacht kleedt zich in de opgaande kleur
en na de overgave kleurt mijn bewustzijn rijker
waarin pijn slechts een beleving is
Ik adem ruimte en beweeg opnieuw

Ook in de donkere lagen van mijn beleving
groeit mijn bewustzijn steeds langduriger wakker
om licht en ruimte te brengen
in waar het duister, lijden was
Ik adem Licht en leef opnieuw

En Licht daalt in, zich aardend ontvouwend
in de donkere spelonken van mijn lijf
waarmee de trilling van iedere cel
zich aarzelend afstemt op een hogere frequentie
Ik adem en vernieuw

Ik ben bereid en geef me over
aan wat zich in mijn pijn ontvouwt
bewust dat elke laag van alles
stilaan bewust ontwaakt
in ademende Eenheid.

 ©Yolinde Galama

2 gedachten over “Een nieuwe dageraad”

Plaats een reactie

Geverifieerd door ExactMetrics