Een nieuwe koers, een nieuwe (tijd)lijn

"...Alleen in het licht van ons hogere Zelf kan de eenheid en de liefde in alles gevoeld en ervaren worden..."

Een nieuwe richting?

In deze tijd waarin er onnoemlijk veel tijdlijnen, bewustzijnsvelden en mogelijkheden elkaar kruisen kunnen we kiezen op welke stroom we verder willen, overstappen of zelfs een heel nieuwe lijn voor onszelf creëren in het licht van dat hogere bewustzijn dat steeds verder indaalt in ons fysieke besef. Voor altijd de illusie van afgescheidenheid achterlatend.

Hoe zou het zijn als je bewustzijn even helemaal leeg was, zonder houvast of referentiekader? Zodat je jezelf dan kunt afvragen: ‘wie wil ik zijn.. welke rol wil ik spelen… ?’

Creatieve leegte

Een 'niet-bewust-van-wie-ik-ben' moment. Een tegelijkertijd  vreemd en heerlijk moment van slechts bewust zijn. Daar kwam ik in terecht nadat ik gedurende een paar dagen slechts in het nu leefde. In de sprankelende aanwezigheid van mijn vijfjarige kleinzoon genoot ik van gewoon helemaal niks moeten of hoeven buiten alle dagelijkse handelingen om. Tientallen keren hetzelfde sprookje voorlezen, en telkens ‘tussen de regels door’ er wat bij verzinnen, ik ging er helemaal in op. De gelaarsde Kat, Sneeuwwitje en Hans en Grietje waren favoriet. En wandelen, babbelen over van alles en nog wat….schommelen… en hondjes aaien… knutselen… eten en drinken en elke (vroege) ochtend een fluisterend ‘oma…’ en bij mijn kristallen een ‘goedemorgen steentjes!' Ik leefde een paar dagen in een wereld van onschuld en puurheid waar weinig ruimte was voor andere gedachten.

Ze brachten mij in een toestand van leegte nadat hij weer vertrokken was. Leeg in mijn hoofd, wie ben ik? Waar vulde ik mijn dagen, mijn hoofd en handen ook al weer mee? Bijzonder was dat leegtebesef. En dat ik zelf de regie had over wat ik weer toe zou laten was een ongekende luxe! Was datgene wat vorige week waardevol voor mij was, ook nu nog de moeite waard? Wat vind ik voor mijzelf nu het allermooiste, het meest inspirerende en het meest vreugdevolle en passievolle? Wat is belangrijk om te voltooien of om op te pakken? Dit moment was wel een uitzonderlijk geschenk. Alsof ik in een plek van 'niet-weten' beland was en voor een nieuwe incarnatiekeuze stond. Welke realiteit en welke wereld is de mijne? Met welke waarheid wil ik mij verbinden?

Het duurde amper twee dagen…. Toen was ik al weer gevuld met het een en ander. Voelde ik weer emoties van en zag die andere wereld die er ook is en waar ik ook deel van uitmaak en die me af en toe behoorlijk laat schrikken. Twee werelden… naast elkaar en even werkelijk.

Afgescheiden

De zon schijnt en ik wandel in de frisse lucht van vriezige kou deze ochtend. Een gezondere omgeving kan ik me niet wensen op dit moment. ik ben aanwezig in het nu en verbonden met een stille eenheid om mij heen en in mijzelf. Een echtpaar loopt me tegemoet, gaat achter elkaar lopen en terwijl er ruimte genoeg is op dit brede pad houden ze zoveel mogelijk afstand van mij en wijken uit op het gras. Zij leven in een andere wereld.
Mijn gedachte: ‘hoe is het toch mogelijk dat zoveel mensen zo ver van hun werkelijke Zelf zijn geraakt?’
Het raakt in mij dat stukje ‘afgescheidenheid’ dat zich ooit heeft ingebeeld niet meer deel uit te maken van die Bron van Liefde en Licht van waaruit ik voortkwam. Onderdrukking en lijden, slachtofferschap, zelfafstraffing, pijn, ziekte…

In onze wereld van nu wordt zoveel blootgelegd en steeds meer zichtbaar. Zo buiten zo binnen en andersom. We kunnen er niet meer om heen. Ik herken in de ogen van verborgen gezichten leegte, angst, schaamte, afhankelijkheid en slachtofferschap ‘help mij, ik kan het zelf niet’… en ik herken de energie van ‘ik ben vergeten wie ik ben’.
Emoties… heen en weer slingerend tussen 3d en 5d. Een hoger bewustzijn en tegelijkertijd de triggers van een driedimensionale wereld die al het donkere onbewustzijn diep van binnen in beweging zetten en doen uitreiken naar dat onvoorwaardelijke licht dat niet ver weg is. Emoties, verwarring en soms pijn en dan het besef dat alleen in het licht van ons hogere Zelf de eenheid en de liefde in dit alles gevoeld en ervaren kan worden.

Eenheidsbewustzijn

Afgelopen jaar kon ik niet anders dan automatisch op een of andere manier reageren op het gedrag van de mensen om me heen. Ik was me bewust van mijn gedachten die voortkwamen uit ‘willen bewust maken’ of vanuit verontwaardiging en – vooral in het begin – de fysieke pijn en verdriet van een ‘ver-weg-trauma’. Ik oefende me in compassie voor mezelf en voor al die anderen, wat niet altijd lukte, want vaak was er eerst een gedachte of oordeel.

Ik herken een wereld van macht, manipulatie en controle waarin er censuur is op verbindende liefde, natuurlijke energie en vooral op soeverein zelfbeschikkingsrecht. Het lijkt alsof er een poging gedaan wordt ons te ontnemen wat ons niet kan worden afgenomen, namelijk ons bewustzijn van dat wij soevereine wezens van licht zijn die niet gebonden zijn of gevangen zitten in een 3-dimensionele matrix. Het bewustzijn van ons Zelf heeft geen plafond of kader en heeft niemand boven of onder zich, er is alleen eenheid. Alleen in een driedimensionale wereld kan afhankelijkheid, controle en macht gedijen. Zij die willen dat we niets anders kunnen zien en ervaren dan dit kunnen hoog of laag springen, maar hebben geen grip op hen die ‘ontdekt’ hebben dat hun bewustzijn vrij is, in beweging en steeds groeiende is.

Gisteren besefte ik: ja, ik kan al die mensen zien als deelnemers aan een reis naar een hoger bewustzijn dat hen doet losbreken uit de 3d matrix. We maken allemaal deel uit van die shift in bewustzijn die niet is tegen te houden. Ieder speelt hierin een rol, ieder doet het op z’n eigen manier en loopt z’n eigen ervaringspad. Hierin is niets verkeerd, we verkeren slechts in verschillende bewustzijnstoestanden. De een heeft wat meer ‘tabbladen’ , 'browsers' of ‘zenders’ open staan dan de ander, de een heeft wat meer bereik op de plek waar hij/zij is dan de ander. En tussen de verschillende perspectieven en waarheden kan veel onbegrip heersen.

Als ik dan zo kijk naar de wereld om me heen, gemaskerd of niet, al of niet gevaccineerd, dan besef ik dat iedereen een deel is van een grotere Eenheid en zelf bepaalt welke rol hij of zij speelt. Ja, ook deel uitmaakt van een plan wellicht, maar dan een goddelijk zieleplan dat onze soevereiniteit erkent en bekrachtigt. In de supermarkt kijk ik nu anders naar hen die zich veilig voelen achter een masker. Afgestemd te zijn op een hogere resonantie in mijzelf helpt mij om mij in deze wereld te bewegen. Te weten dat deze hogere trilling van goddelijk bewustzijn die boven angst en onwetendheid uitstijgt in al die mensen aanwezig is, of ze zich er nu wel of niet bewust van zijn. Zolang ik me maar focus op datgene wat ons verbindt, zie ik ons allen in het licht van soevereiniteit en Eenheid.

Vandaag maken mijn gedachten een bruggetje naar mijn binnenwereld. Mijn lichaam doet pijn. In de stilte dicht bij mezelf komen er emoties die de pijn lijken te verlichten. Vervolgens is er de gedachte dat ik iets niet goed heb gedaan en wat ik dan wel zou moeten doen om het op te lossen. Ik besef ineens dat ik dat oude bekende kritisch analyseren mag laten voor wat het is, want het is niet anders dan het oordelen en veroordelen van iets van mijzelf.  Ik vind blijkbaar dat ik op deze of op die manier moet reageren op dit of dat.  Ik zie plotseling dat dit voortkomt uit een perspectief van afgescheidenheid. In plaats van dat ik innerlijk de strijd (weer) aanga, zie en voel ik dit mechanisme als een deel van het geheel van mijzelf dat Liefde als fundament heeft.  Voorbij de zelfkritiek is er nu een Eenheidsbesef van waaruit compassie en onvoorwaardelijke liefde stromen.

Wat een mooi inzicht dat - wanneer ik de eenheid in de wereld om me heen kan zien, in hoeveel verschillende aspecten zich dit dan ook toont - dat ik ook in alles van mijzelf eindelijk een grotere goddelijke Eenheid kan accepteren en ervaren. Afkeuring van de wereld om me heen is niets anders dan afkeuren van iets in mij zelf. In dit licht kan ik daar alleen maar op reageren met compassie, acceptatie en liefde. Zonder oordeel.

Wat is jouw en mijn rol in deze shift?

Misschien vraag ook jij je de laatste tijd vaak vertwijfeld af hoe om te gaan met het leven van nu. Hoe om te gaan met alles wat de buitenwereld in jouw binnenwereld naar boven wroet.  En dan te bedenken dat we juist gekomen zijn om in deze prachtige maar o zo heftige tijd te ontdekken wat zelfliefde en zelfcompassie is. Het brengt je in een lichtere en meer Waarheidsgetrouwe versie van jezelf. Acceptatie vanuit een perspectief van Eenheid. Wat een harmonie en ontspanning brengt dat voor lichaam en geest.  Vanuit dit bewustzijn beweeg je je anders in de wereld van nu.
Ontken je emoties niet, ze leren je meer over jezelf. Ontken je menszijn niet, wees aanwezig en gegrond in je lichaam en voel je zelf en alles wat je ervaart waardevol. Vol Waarde. Wees aanwezig in je lichtbewustzijn even goed als in je pijn en frustratie. Wees aanwezig. Wees vanuit dat Hoger Zelf bewustzijn vooral aanwezig in wie je bent als mens.

Daarmee stap je meer en meer in het schitterende Hoger Zelf Licht van je hart. Adem het met elke ademteug krachtiger stralender en sterker. Adem het als je het even niet meer weet, adem het als je pijn voelt, adem het als je geen resonantie om je heen voelt, adem het je lichaam in bij elke stap die je op Aarde zet, adem je goddelijk erfdeel, jouw onaantastbaarheid en unieke heilige Zelf. En laat deze energie je leiden, begeleiden en je op het juiste moment op de juiste plek brengen. Daar waar jouw licht wordt herkend, daar waar jouw licht iets (in iemand) in beweging zet en daar waar jij geheel tot je Recht komt. Zodat je weer weet waarom je hier bent. Kun je je een mooiere rol voorstellen? Kun je je een mooiere nieuwe koers voorstellen? Voor jouzelf en voor de mensheid?

Gun je zelf het hoogste en het mooiste en het zuiverste van de Liefde en het Licht dat jij BENt! Ontvang, integreer en deel op een manier zoals alleen jij dat kunt…