Om de taal van je hart te kunnen spreken moet je die in eerste instantie kunnen ‘horen’, beter gezegd ‘verstaan’. En de allereerste stap is dat we met ons hart een verbinding aan gaan. Al eerder schreef ik over de verbinding met Aarde die je tegelijkertijd verbindt met dat deel in jou dat liefde is, je hoger Zelf. Dit is de onvermijdelijke eerste stap in het vormgeven van jóuw leven in de bezieling van wie je werkelijk BENt. Deze verbinding zorgt ervoor dat alles er oordeelloos kan zijn en leidt tot Vertrouwen – leidt tot Toelaten – leidt tot Openheid – leidt tot Kracht.
En dan mogen we ons weer openstellen voor onze innerlijke stem, de stem van ons lichaam, de stem van ons gekwetste innerlijke kind. Dat is voor velen al een hele ‘enge’ stap. In hoeverre zijn we bereid? In hoeverre hebben we vertrouwen in de kracht in ons zelf? Je eigen kwetsbaarheid te durven zien, te kunnen omarmen, te durven voelen, daar ‘doen’ we liever niet aan. Het vraagt van ons een soort van overgave en loslaten om er te bij te kunnen komen. Alsof we een grens moeten overschrijden die we uit veiligheidsoverwegingen zelf hebben gecreëerd. We moeten kunnen Loslaten om ons te kunnen Verbinden…
Mechanismen
We zijn er mentaal heel goed in om alles heel mooi onder controle te hebben en dat uit ‘veiligheids’-overwegingen vooral toch ook zo te houden. Die controlemechanismen in jezelf kun je op allerlei lagen in jezelf tegenkomen. Als je het ‘pad van licht en liefde’ al langere tijd bewandelt of wanneer je er net aan begint, op elke laag van bewustzijn kom je die controlemechanismen tegen. We kunnen ons er zó sterk aan vasthouden dat we ons licht, de liefde die we oorspronkelijk zijn, niet eens in ons eigen hart kunnen toelaten. We hebben nogal wat barricades opgeworpen in de loop der eeuwen. Verdedigingslinies die ons moeten beschermen en beveiligen tegen alles wat pijn doet. Angst is de hoofdopzichter die er voor zorgt dat alles blijft zoals het is. Die er voor zorgt dat een deel van ons hart gesloten blijft.
Geen controle hebben… het onbekende bekende… Waar zijn we bang voor? Onze diepere, échte gevoelens? Bang voor onze emoties, onze tranen? Bang voor wat er allemaal ‘omhoog’ komt? Bang om onze kwetsbaarheid te voelen? Het is nogal een misverstand dat je moet ‘werken’ aan jezelf en vooral alles moet ‘doorwerken’ om het te helen. En dat het zwaar is en moeilijk. Misschien leeft er heel diep in jou nog de overtuiging dat je alleen door middel van lijden ergens kunt komen. Dat je er veel voor moet dóen om liefde te verdienen. Ervaringen en dogma’s (vanuit onbewustzijn) uit je verleden zorgden hiervoor. Deze tijd waarin je leeft is zo anders, er is zoveel meer licht in jouw bewustzijn van wie je NU bent en door de liefdevolle hulp die er voor je beschikbaar is!
Kwetsbaar
Weet je, het gaat om liefde voor jezelf. Dat is het enige waar je je op hoeft te richten. Wéét dat je liefde bent, erváár jezelf als wezen van liefde en doorvóel dit. En op het moment dat je de barricades toestaat om te verdwijnen, besef je dat uiting van gevoel en emotie er gewoon bij hoort en eigenlijk van levensbelang is om krachtig en stevig in je vel te zitten. Klinkt bijna een beetje tegenstrijdig hè? Dat emoties je stevigheid geven. En toch is het zo… ‘kwetsbaarheid is onze grootste kracht’… wie zei het ook al weer?
Als je hart geraakt wordt komen er vaak tranen, menselijk en natuurlijk… mag dat van je zelf? Kun je dat toelaten? Mag je dat laten zien van jezelf? Wees er niet bang voor, tranen scheppen ruimte, luchten letterlijk op. Sta het maar toe… Ze geven meer ruimte aan Jij. Je zult verbaasd staan hoe je je daarna voelt. Voel het maar, deze kracht van het hart, houd het niet tegen, zodat jouw krachtige kwetsbaarheid ook de mechanismen van de ander kan doen smelten. Samen gaan we de angst voorbij.
Luister… een andere manier dan dat je tot nu toe gewend bent in je dagelijkse realiteit van fysiek en mentaal luisteren. Zet je gedachten, je denken voor even helemaal opzij. En laat het stil worden terwijl je met je bewustzijn naar je hart gaat…. Een ruimte opent zich die grenzeloos is…. Geen kaders. Totale openheid in zachtheid… BEN daar even voor zolang je wilt… en voel. De zachtheid, onvoorwaardelijkheid en eenheid in alles wat er is…. Alleen zachtheid… voel de rust die je lichaam omarmt en doorstroomt… vrijheid… grenzeloos.. en toch veilig…
Lees ook ‘Lieve kwetsbare Jij’ ‘Je hebt woorden en wóórden…’ (geschreven voor Heart4Earth)
©Tineke