Vaak onverklaarbaar en onbegrepen
Buikpijn – misschien wel een van de meest gehoorde klachten van jonge kinderen. Als de huisarts geen bijzonderheden kan constateren en het kind toch klachten blijft houden, wordt het doorverwezen naar de specialist. Soms leveren onderzoeken niets op en in enkele gevallen wordt een psycholoog ingeschakeld. Elke huisarts weet dat als jonge kinderen ´buikpijn´ hebben het niet altijd daadwerkelijk om buikklachten gaat. Peuters en kleuters kunnen niet altijd duidelijk maken dat ze verdriet hebben of angstig zijn. Wél dat ze buikpijn hebben.
Het voelt in ieder geval daar in de buikstreek niet lekker. Soms is er daadwerkelijk iets aan de hand met de spijsvertering, bijvoorbeeld verstopping of diarree, waarvan de oorzaak met regulier onderzoek niet kan worden opgespoord en waarvoor dan medicatie gegeven wordt. Darmklachten komen voor op elke leeftijd, van baby, tot kleuter tot in de pubertijd en uiteraard op de volwassen leeftijd.
In de vroege kindertijd ontstane vage spijsverteringsklachten zonder medisch aanwijsbare oorzaak kunnen op latere leeftijd uitmonden in chronische ziekten van de darm.
Opbouw van ons immuunsysteem
De natuurgeneeskunde leert ons dat een belangrijk deel van ons immuunsysteem in onze darmen huist en ook de reguliere geneeskunde raakt daar steeds meer van overtuigt. Onze darmen hebben heel wat bacteriën nodig om ons voedsel op een goede manier te verwerken en te verteren. De bacteriestammen moeten in een bepaalde verhouding aanwezig zijn, wil ons verteringssysteem c.q. immuunsysteem naar behoren functioneren.
De opbouw van onze darmflora begint al bij onze geboorte. Als die ontwikkeling niet goed op gang komt of door externe factoren verstoord raakt, kan het kind ziek worden. Door te zorgen dat het milieu in de darmen op een goede manier wordt opgebouwd of weer hersteld wordt, kunnen klachten verdwijnen.
Hoewel er ook vanuit medisch wetenschappelijke hoek steeds meer onderzoek wordt gedaan naar het belang van de darmflora, is het nog niet zover dat het de noodzakelijke aandacht heeft van de regulier opgeleide arts. Terwijl maagdarmspecialisten in veel Duitse ziekenhuizen ook met probiotica werken om darmflora te herstellen en het genezingsproces te bevorderen, is dat in Nederland voor zover mij bekend niet of maar sporadisch het geval.
Open systeem
Ons spijsverteringssysteem is een zgn. ´open systeem´, d.w.z. dat het onder invloed staat van prikkels uit de buitenwereld. Zou men zich bewust zijn van het feit dat er een relatie is tussen de ervaringswereld van het kind en zijn/haar lichamelijke reacties dan zou men heel anders naar het kind kijken. Zo kan het niet kunnen uiten van emoties zelfs zorgen voor verstopping in de darmen. Dat geldt voor ons allemaal, of we nu jong of oud zijn. Het kind is er gevoeliger voor omdat het niet alles wat het meemaakt en voelt kan begrijpen en verwoorden. Ook ophoping van vocht kan ontstaan doordat de lymfestroom (=levensstroom) letterlijk is geblokkeerd. In bepaalde gevallen wordt medicatie voorgeschreven en veelal krijgen de ouders te horen dat ´er niets aan te doen is´, er is geen aanwijsbare oorzaak voor de klachten. Veel spijsverteringsklachten worden dan ook al gauw onder de noemer ´prikkelbare darmsyndroom´ ingedeeld.
Ontkenning van ‘Ik’
Het is jammer dat de meeste ouders uit onwetendheid dan ook niet verder zoeken, als ze van de arts of specialist te horen krijgen dat het kind er mee zal moeten leven of dat het van zelf wel over zal gaan. Met als gevolg een vooruitzicht van ´altijd rekening houden met…´. Zelfs bij het maken van een beroeps- of studiekeuze wordt misschien rekening gehouden met het (eventueel) lichamelijk ongemak. Wat toch jammer als het kind zijn/haar hartewens of idealen bij voorbaat aan de kant schuift omdat het denkt of verteld wordt dat dit niet haalbaar zou zijn. De ontkenning van de ´Ik Ben´ begint dan, onder invloed van de directe omgeving, al vroeg. Het kind dat zijn gevoel niet kan verwoorden en vaak niet begrijpt, geeft fysieke signalen af die door de buitenwereld (ouders en artsen) echter niet begrepen worden. Als toevallig vader of moeder dezelfde klachten heeft of in vroegere jaren heeft gehad, wordt al gauw gezegd dat het nou eenmaal in de familie hoort. Het wordt als normaal beschouwd vanuit een niet-weten.
Naarmate de ontkenning voortduurt en de buikpijn niet worden herkend als een symptoom van onverwerkte ervaringen of dieper gelegen emoties, dan zal het kind steeds dieper in de ontkenning van zich zelf belanden. Met als gevolg dat de in eerste instantie vage klachten van buikpijn of niet lekker voelen, overgaan in chronische aandoeningen die alleen maar erger schijnen te worden.
Als men echter de samenhang van lichaam en geest zou begrijpen, dan zou men gericht op zoek gaan naar de oorzaak. Hier is bewustzijn voor nodig. Om te beginnen bij de ouders en ten tweede bij de huisarts. Het kind zou gebaat zijn bij ouders die zich gaan afvragen ´waarom heeft ons kind krampjes, verstopping, diarree zonder medisch aanwijsbare reden?´ Wat is er buiten het reguliere circuit bekend over de darmen? Welke invloed en welke rol heeft en speelt het milieu in de darmen en hoe kunnen wij zorgen dat dit een gezond evenwichtig milieu blijft? Als we bedenken dat maar liefst 51 procent van de Nederlanders met darmperikelen te kampen heeft, dan is voorlichting en informatie over onze darmen zeker niet overbodig.
Inzicht
Begrijpen van het hoe en waarom is vaak een eerste belangrijke stap in het vinden van de oorzaak van je spijsverteringsklachten of de buikklachten van je kind. Door niet alleen de fysieke werking van het lichaam te leren begrijpen, maar ook de verbanden te zien met invloeden van buitenaf en vanuit het emotionele lichaam, geef je erkenning aan wie je in totaliteit BENt. Door het jonge kind te leren begrijpen, erken je zijn/haar wezenlijke ‘Ik BEN’ en geef je het een begripvolle ruimte waarin het zichzelf onbevangen kan uiten en ontwikkelen.
Zie ook de navolgende artikelen: ‘opbouw van de darmflora’, ‘buikpijn en emoties’, ‘kind als spiegel voor ouders‘ en het algemene artikel ‘darmtherapie’.
