Lichaam… van afgescheidenheid naar eenheid

Het Lichaam spreekt

In de stille Heilige Ruimte van mijn Hart spreekt Lichaam...

Het bedankt me voor het jarenlange volhardende werk dat dit grote Moment van nu mogelijk maakt. Doorzettingsvermogen en standvastigheid, onbevreesde confrontatie met het donkere in mijzelf, heeft er toe geleid dat Lichaam zich prettiger is gaan voelen. Het Licht in mijn cellen kon krachtiger worden.
Lichaam vertelt me dat al mijn/haar cellen geen afgescheiden lichtbolletjes zijn, maar dat ze hun licht uitstralen naar de donkere tussenruimten. Naarmate dat licht sterker wordt gedurende mijn innerlijke en spirituele groei, dringt het door tot in gebieden die tot nu toe onbewust bleven en daardoor een prima verblijf boden aan onbewuste indringers. Onbewuste donkerte ontstond door en bestond uit ondermijnende gedachten en overtuigingen van zelfontkenning en op fysiek niveau zorgde het voor giftige toxines.
‘Jij /ik ben(t) een stuk lichter geworden, het licht van Thuis is sterker gaan stralen in onze cellen… Dat Licht waar je eens zo naar verlangde, is in je lichaam ontwaakt en verspreidt zich met de dag.’
Ik vraag Lichaam of het er mee eens is dat het wezen van de donkerte nu mag gaan. Ook Lichaam vindt dat dit wezen zijn langste tijd nu wel heeft gehad.

"Laten we ons verbinden met onze Hogere Zelf en al onze andere zelven", zegt Lichaam. (Lichaam heeft blijkbaar ook een hoger Zelf, stel ik verrast vast). Wat een ongekend grote ruimte voel ik plotseling als ik hun hulp en aanwezigheid aanroep. Een onbegrensde ruimte die me als een warme deken omhult, omvat en doorstroomt. Ik BEN alles wat op mijn aanroep reageert en verschijnt. Er is groots werk te doen in dit ongekend belangrijk moment in de tijd; niet alleen belangrijk voor mij en Lichaam, ook voor al onze andere zelfdelen. Wij zijn ons er allemaal heel erg van bewust.

Compassie…

Alvorens het wezen vertrekt wil ik het ontmoeten en er bewust afscheid van nemen. Ik kies intuïtief twee flesjes van de Healing Arts Lichtdruppels die mijn/ons liefdesveld extra gronding geven. Ik besprenkel mijn hoofd, mijn keel en mijn hartchakra en neem druppels onder de tong.
Ik voel de krachtige aanwezigheid van mijn Hogere begeleiding. Onvoorwaardelijke Liefde zijn Wij… ik streel vanuit deze liefdevolle Hoger Zelf beleving mijn gezwollen handen… Ik ervaar de aanwezigheid van de Hoger Zelf Liefde van mijn Lichaam…
Alleen vanuit deze energie kunnen we het wezen zien en ontmoeten. De kracht van compassie. Ik herinner mij dat een kosmisch bevel vanuit deze staat van Liefdesbewustzijn altijd moet worden opgevolgd, ook door minderbewuste of energetisch lagere entiteiten. Ik verorden en roep het aan.

...Stilte…

Dan zie ik plotseling een grote opengesperde muil van laaiend vuur verschijnen… het vuur doet me geen kwaad, het blijft binnen de gigantische muil en jaagt me geen angst aan.
Er is een plotseling indalend besef dat zijn vurige aanwezigheid mij op zoek deed gaan naar de liefde in mijzelf en naar dat helende Lichtbewustzijn, voor mijn lichaam,  ziel en voor alles wat ik nog meer ben. Ik bedank het dat het er al die tijd was.Het zorgde ervoor dat ik op vele lagen en op verschillende gebieden de verbinding weer aan kon gaan met mijn oorspronkelijkheid.

Dankbaarheid en compassie voel ik voor dit vurige monster van onbewustzijn.
Ik vertel dat mijn lichaam niet langer de juiste omgeving voor hem is, omdat het vele malen Lichter is geworden en daardoor zijn vurige ondermijnende energie geen levensvatbaarheid meer heeft. Ik verzeker het dat er Engelen klaar staan en kijk… daar staan ze al.. klaar om het vurige wezen naar een andere plek te brengen. En voordat ik nog maar iets kan zeggen… gaat het tussen de engelen in, uit mijn systeem, verder en verder en verder….

Weg...
Rust...
Niets...

Ik kijk vragend naar Lichaam, maar het zegt: 'laten we even de tijd nemen...'

Vanuit de daaropvolgende stilte verschijnen plotseling energetische wentelende en doelgericht voortkruipende wormen van licht... ik zie ze de lege ruimtes vullen die het wezen heeft achtergelaten. Ze weten waar ze zijn moeten, ze vinden hun weg…

‘We kunnen nu aan een werkelijk herstelproces beginnen’, zegt Lichaam. En onze Hogere Zelven adviseren me goed voor Lichaam te zorgen, zodat het licht in de cellen blijvend gevoed wordt.

Lichaam geeft blijk van een krachtige wijsheid en alwetendheid…  Ik besluit om vaker op deze manier in gesprek te gaan met Lichaam en mijn hart te luister te leggen.

Dank lieve alle Zelfdelen, dank mijn dierbare Lichaam, dank dat ik één mag zijn in Jullie allemaal!

Tinekedec2017

Over de gebruikte lichtfrequenties lees je hier>>>

2 gedachten over “Lichaam… van afgescheidenheid naar eenheid”

  1. Wat ontzettend mooi. Ik las het met tranen in mijn ogen, want de afgelopen tijd was ik zo de weg kwijt en zat voor mijn gevoel in een diepe put met geen idee hoe ik daaruit moest komen. Mijn lichaam doet pijn; ik kan niet eens boodschappen doen zonder twee keer ergens uit te rusten. Ik voelde me zo verloren. Jouw verhaal sterkt me in blijven luisteren naar mijn lichaam (alles wat ik gedaan heb heeft tot niets geleid, dus het wordt tijd :)) en naar binnen te gaan. En toen ik net voelde of ik nog in die put zat, zag ik mijzelf eruit klimmen, als herboren de zon op mijn gezicht voelend. Ik bevond me nog in een soort ijstijd want de omgeving is een en al ijs, maar ik ben eruit en de zon schijnt. Dank je voor je verhaal.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Geverifieerd door ExactMetrics