Magdalenes en Katharen (2)

uit de serie SelfbreakingNews – vervolg van deel 1  (samenkomen van tijdlijnen)

Magdalenes en Katharen(2) - De Kracht van het LichtDe Kracht van het Licht

En dan ben ik in Frankrijk. Toentertijd in Engeland maakte ik kennis met de bijzondere energieën van de verschillende plekken en kwam ik pas achteraf de bijzondere geschiedenis te weten. Nu was het andersom, zou deze wetenschap mijn waarneming beïnvloeden?

Magdalenes en Katharen(2) - Les Saintes-Maries-de-la-MerIk laat ‘kennis’ los en geniet van de prachtige omgeving. De bossen, de weilanden, de wind, de zon en de wolken. Ja, het is voelbaar en bijna tastbaar deze bijzondere energie van onvoorwaardelijkheid, met een bijzondere dimensie lijkt het wel.

Ik bezoek de plek waar duizenden jaren geleden de verspreiding van het Ware Christendom – gebaseerd op onvoorwaardelijke Liefde en Eenheid – begon met de aankomst per boot van een bijzondere Familie in de haven van Les Saintes-Maries-de-la-Mer in de Camargue.

Magdalenes en Katharen(2) - Rennes-les-Bains  Met Rennes-les-Bains als uitvalsbasis verken ik de omgeving: Rennes le Château, Bugarach...  Mijn rationele kant wil herkenningstekens zien en ik vind veel aanwijzingen en verwijzingen in historische beschrijvingen teksten en afbeeldingen. Voor diegene die ‘weet’ zijn er tekenen genoeg te zien, maar bovenal te ‘voelen’. Ik voel me opgenomen in een energie van Licht: Magdalenes..

Vrijheid van Zijn in verbinding met de energie van ‘Vader-Moeder-God’ die ik in mijzelf en in de prachtige stille natuur om me heen voel en ervaar, het heldere water van de talloze beekjes en riviertjes, waar Jezus en Maria toentertijd heel goed samen gewandeld zouden kunnen hebben. Ik voel me één in een onvoorwaardelijke energie van Liefde.

Magdalenes en Katharen(2) - Rennes-les-Bains Een dikke gezwollen voet zorgt nog heel even voor een herinnering aan hoe ik vanuit schrik en angst in het verleden met lichamelijke symptomen omging. Nu is het goed, is er geen zelfkritiek, ook mijn voet is niet langer een afgescheiden deel, maar één in deze liefdevolle energie van Leven van het verkoelende water dat ook tweeduizend jaar geleden hier stroomde. En de volgende ochtend is er niets meer aan mijn voet te zien. Zo’n groots gevoel van dankbaarheid waar ik geen woorden voor heb.

Nog één bezoekje staat er op mijn verlanglijstje: Montségur, de laatste burcht van de Katharen, ter afsluiting van mijn kleine persoonlijke pelgrimage. De vlaggen van de verschillende landstreken staan bol van symboliek. Overal zie ik de symbolen van de Katharen en van de Tempeliers. Doet me denken aan het ‘Kwandril’, het symbool van Poseida in Atlantis, een kruis dat aan de vier uiteinden open is als symbool van innerlijk Godbewustzijn. In de vlag van Languedoc-Roussillon zie ik de Flower of Life. En natuurlijk zijn er de afbeeldingen van de ‘fleur-de-lis’, de bekende lelie. (Volgens Wikepedia is de Fleur-de-lis in de leer der ‘emblemata’ een symbool van de maagd Maria, van zuiverheid en maagdelijkheid.)

Onderweg daar naartoe is ‘Bernard’ ineens aanwezig. Tegelijkertijd verrassend als ook vanzelfsprekend. Wie ben jij nou eigenlijk? Ben jij een andere zelf? vraag ik. ‘Wij waren beiden ridders…’ Waarom moet ik hier nou persé zijn? ‘Ga maar en ervaar maar….
Een kritisch stemmetje vindt het nodig om mij te vragen of mijn fantasie niet op hol slaat… maar ik besteed er geen aandacht aan. Magdalenes en Katharen(2)- Mt SégurDe zon schijnt, heuvels en groene weiden met grazende koeien. We hebben een mooi zicht aan de voet van de berg op de omgeving en op de burcht bovenop de berg. Ik neem het in me op… hoe verschrikkelijk moet dit geweest zijn destijds in het vroege voorjaar van 1244… Zoveel mensen op de brandstapel alleen omdat hun innerlijke waarheid er niet mocht zijn. Getuigenis van een bijzondere innerlijke kracht dat ze hier geen afstand van wilden nemen.
Het pad omhoog is steenachtig, modderig en glad van de vele regen van de laatste weken. Heb ‘ik’ hier ooit gelopen? Heeft Bernard hier ooit gelopen? In ieder geval kwamen ook de laatste burchtbewoners naar beneden over stenen en misschien wel boomwortels zoals ik nu. Het is een lastige klim, maar mijn voeten ‘doen’ het vandaag gelukkig en ik stop bij een klein plateau met een bankje en buiten het gezichtsveld van de kaartverkoper heb ik even de ruimte om me af te stemmen. Het is nog vroeg in het seizoen en daarom nog heerlijk rustig. Ik zie een steen die met een beetje fantasie een kruis met open uiteinden zou kunnen zijn. Ik voel me verbonden met wat was en wat nu is
En ik hoor: ‘… Remember the Light… the Lightforce in our hearts will never die…!’

Magdalenes en Katharen - MontségurHet is goed zo, ik hoef niets te weten en ik vraag me niets meer af. Ik ga weer naar beneden en het pad dat zich voor me uitkronkelt tussen rotsachtig gesteente en boomwortels licht op door de zonnestralen die door het gebladerte van de bomen heen dringen. Letterlijk Licht op mijn pad. De laatste ridders gingen hun weg in Licht naar het Licht. De kracht van de zuivere Liefde in onze harten was en is ongeëvenaard sterk en onsterfelijk.

Magdalenes en Katharen(2) Tijdlijnen Terug in Rennes-les-Bains op mijn privé-contemplatieplekje aan de rivier dompel ik de steen van Montségur onder in het kristalheldere water. Samen met mijn persoonlijke kristallen en stenen, de Ankh, de drakensteen van Telos, allen ‘lichtdragers’. Alles komt samen in een reinigende éénwording: Magdalenes-Katharen-Ikzelf-en nog zo ontzettend veel meer, in deze energie van Vader-Moeder-Leven. Waar Ben ik, wie Ben ik? Waar was ‘ik’, wie was ‘ik’? Op dit moment zijn ‘wij’ overal tegelijkertijd in het moment van Nu.

“…When-ever and where-ever I Am, You Are in me….. I Am…Eén..”

Naar Eénwording
Ik heb het gevoel dat ik daar moest zijn om iets in mij zelf te helen door verschillende tijdsmomenten samen te brengen. Ik kan het niet goed verwoorden, dus ik laat het hier maar bij.
Het is heel goed mogelijk dat dit – zonder dat wij er ons zo bewust van zijn – ‘automatisch’ gebeurt als wij op bepaalde plekken komen. Alsof je onbewust weet waar je zijn moet om met je (harts)bewustzijn van nu een (oude) energetische afdruk op die bepaalde plek te overschrijven of er juist op in te pluggen en daarmee de trilllingsfrequentie van je (ziels)energieveld te verhogen. Ik vind dat eigenlijk wel een mooie gedachte, het zou best eens kunnen kloppen voel ik.
De energie van de Magdalenes en van de Katharen hebben de verbinding met ‘mijn’ innerlijk Licht versterkt. Er is maar één verbindende Waarheid en die kent geen afgescheiden delen, alles is Eén. En ja, er is een ongekende Kracht in ons: LiefdeLicht!

En zo Zijn wij in alles wíe, wát, wáar en hóe wij geweest zijn, toen en nu en straks… Zo is ons Licht in Alles… en zijn wíj in alles…

©Tineke

(En dan nog even dit…
Dit voorjaar (2016) kwam een prachtig jongetje ter wereld, mijn eerste kleinkind. Op de dag van zijn geboorte zie ik een vrachtauto met grote letters: ‘Ik Ben de Gouden Ridder’. Zijn familiewiegje werd lang geleden door zijn overgrootvader gemaakt, die de vorm van een Franse lelie er in freesde. Zijn naam: Berend.)

Eerder verschenen in “SelfbreakingNews”:
1) Herinneringstrillingen – 2) Aspecten van de Ziel – 3) Atlantis, Ontwaking en Nieuwe Aarde, – 4) Een ander Ik-bewustzijn – 5)Magdalenes en Katharen deel 1

eerstvolgende: deel 6 Uitbreken uit de derde dimensie, een harde schil breekt

Geverifieerd door ExactMetrics