deel 5 uit de serie ‘SelfbreakingNews’
De vorige SBN ‘Er was eens’ ging over hoe een aspect van ons uit een andere tijdsdimensie (om te helen of om geheeld te worden) in ons bewustzijnsveld kan komen, hetgeen kan voelen als een ‘herinnering’. Jaren geleden had ik zo’n ‘herinnering’ aan een gebeurtenis in Frankrijk in een andere tijd. En doordat steeds vaker informatie over de Katharen onder mijn aandacht gebracht werd, had ik sindsdien ‘Katharenland’ op mijn vakantieverlanglijstje staan.
Ik wil je deelgenoot maken van mijn ervaring – in de zomer van 2016 – van het samenvallen van meerdere tijdlijnen in het moment van Nu. Omdat ik wat achtergrondinfo wil toevoegen om de wonderlijke verbanden duidelijk te maken tussen ogenschijnlijk kleine gebeurtenissen, heb ik er twee delen van gemaakt.
In het vroege voorjaar van dat jaar kwam er steeds het woord ‘ridder’ naar me toe.
Op de meest onverwachte momenten en in de meest curieuze vorm. En dat niet alleen, ook afbeeldingen van een lelie, het bekende symbool in vlaggen en wapenschilden. Opmerkelijk vond ik het, maar besteedde er niet specifiek bewust aandacht aan. Op een dag was ik in de plaatselijke bieb, niet bepaald op zoek naar iets speciaals, maar – zoals ik wel vaker doe – even binnen lopend met een onuitgesproken vraag ‘is er op dit moment een boodschap of inspirerende info voor me?’ Soms is er niets, maar dit keer viel mijn oog op ‘De roep van de Katharen’ van Karel Wellinghoff, een schrijver van romans met een spirituele inslag. Niet toevallig, nu we een reisje naar Frankrijk gepland hebben, en het voelde opnieuw als een vingerwijzing, passend bij de lelies en ridders die onder mijn aandacht gebracht werden.
Katharen
In het boek b
rengt de schrijver feit en fictie over de katharen bij elkaar. Hij beschrijft o.a. zijn metafysische waarnemingen bij de berg Montségur. Deze plaats kent een veelbewogen verleden en is het symbool van het geweldloze verzet van een volk dat stond voor vrijheid om te beschikken over haar eigen land en geestelijke gedachtegoed. Terwijl ik het boek met neutrale interesse lees en me afvraag waarom ik dit zo nodig moet lezen, lees ik op de laatste bladzijden de ervaring van de schrijver tijdens zijn bezoek aan deze berg. Hij is ‘getuige’ van de dood van de laatste Katharenridders die zelfs met de dood voor ogen hun innerlijke waarheid en weten niet wilden/konden opgeven voor een kerkelijke leer die voor hun gevoel tegen de zuivere Goddelijke Natuur inging. Hij noemt de namen van de betreffende ridders, die zo’n verbinding met hun innerlijke Licht hebben dat ze hun lichaam verlaten voordat hun lichamen in aanraking komen met de vuurvlammen. En dan springt er één naam uit die iets in mijn energieveld lijkt te veranderen: Bernard de Saint-Martin.
Die naam blijft ‘hangen’ en ik vraag me af wat me hier getoond wordt en waarom. Of is het pure fantasie van mij omdat mijn hoofd iets wíl vinden? Eén ding staat vast voor mij: die berg wil ik deze zomer bezoeken.
Magdalenes
Een opmerkelijk boek las ik vorig jaar van Claire Heartsong en C.A. Clemett ‘Anna, the Voice of the Magdalenes’. Anna (de grootmoeder van Jezus) heeft een bijzondere boodschap die ze nu kan delen. Ze vertelt o.a. wie Jezus en Maria wérkelijk waren en over de jaren na de kruisiging/opstanding van Jezus. Verschillende familieleden (‘Magdalenes’) en ook Jeshua zelf, geven hun bijzondere boodschap door en vertellen over de ervaringen en bijzondere gebeurtenissen na hun vertrek uit Mount Carmel naar veiliger gebieden. Over hun werk en missie – om de (in die tijd veelal onbegrepen) zuivere Boodschap van Licht en Liefde te verspreiden – tijdens hun fysieke leven op aarde; als mens van Aarde, en tegelijkertijd als ver geëvolueerde Wezens van Licht. Per boot komen ze aan in het plaatsje Saintes-Maries-de-la-Mer in Zuid Frankrijk. Men vormt o.a. een nieuwe veilige thuishaven in het vruchtbare gebied aan de voet van de berg Bugarach. Later ook in Wales, Engeland en Schotland en verder in Europa.
Er wordt gesproken over ‘The Great Gathering’, een bijzondere samenkomst zowel in Licht als in fysieke vorm, op een plek in Schotland. En als er verteld wordt over een duizenden jaren oude taxusboom, weet ik niet wat ik lees! Mijn lichaam wordt ineens doorstroomd met een warme energiegolf van herkenning. Daar was ik jaren geleden! In Fortingall, een gehuchtje met een prachtige vallei en een vijfduizend jaar oude taxusboom! Ja, tweeduizend jaar geleden was die boom ook al een paar duizend jaar oud. Hoe is het mogelijk. Die omgeving was zo energetisch fijn en bijzonder dat het me altijd is bijgebleven. Als er zo’n belangrijke samenkomst geweest is tweeduizend jaar geleden dan begrijp ik waarom de energie in deze omgeving vandaag nog voelbaar is.
Het lezen van dit niet-zo-gewone-boek heeft veel met me gedaan. De personen uit de bijbel werden menselijk en kwamen dicht naast me staan, wat voor mijn brein even heel verwarrend was, want tot dusver hoorden ze op een heilig voetstuk. Beide boeken gaven me meer inzicht in de grootsheid van die éne Gebeurtenis destijds (de wederopstanding) en dat het de bedoeling is dat wij de God in onszelf ontdekken en in alles wie we zijn ook realiseren. De energie die ik tot nu toe ‘God’ noemde werd voor mijn menselijk bewustzijn toegankelijker. Mijn besef van ‘God’ groeit stapsgewijs. ‘Vader-Moeder-God’, zoveel meer en vooral anders dan mij ooit geleerd werd in mijn jeugd.
Begin mei van datzelfde jaar kwam Catherine Ann Clemett, de co-auteur van bovengenoemd boek naar Nederland. Op onze uitnodiging kwam ze per trein naar Noord-Nederland. Catherine vertelde over de totstandkoming van het boek en wij, mannen en vrouwen, hadden een prachtige samenkomst in verbinding met de energie van ons ‘hogere Hart’ en voelden ons ‘Magdalenes’. Het ontroerde me, bevestigde en inspireerde mij op een diepe laag. Het voelde als een zuivere waarheid en innerlijk ‘weten’.
(De ‘Magdalena Order’ is niet een ‘groep’, maar een hogere resonantie van bewustzijn, gewijd aan het ontwaken van de diepe zielherinnering van velen van ons als hedendaagse Magdalena’s, dragers van lichtcodes van het licht van de Nieuwe Aarde. Het doel en de missie van de Magdalena Order is kennis en wijsheid van het hart te doen ontwaken en de infusie van licht in onze ziel te verankeren in ons lichaam en op de planeet Aarde, zodat alles wat we doen en creëren doordrongen is van dit Licht – www.magdaleneorder.com)
Ik zie een overeenkomst tussen de Katharen en de Magdalenes. Die geweldloosheid en vredelievendheid, de wijsheid van het hart, het innerlijk Licht van een hoger Bewustzijn dat slechts voor weinigen waarneembaar was.
Je begrijpt dat ik nu nog meer redenen had om mij op de aanstaande vakantie in Frankrijk te verheugen. Ik wilde weten en vooral voelen welke tekenen er van dit bijzondere verhaal voor mij nog te zien of te voelen zijn…
©Tineke
