Tijdlijnen – Persoonlijk reistraject

 

time traveltreinen

time travel

 

 

 

Ik droomde dat ik in een rijdende trein aan beide kanten van de coupé uit kon stappen. Een redelijk realistische droom, want zo is het in de treinen van Arriva en de NS ook. Het verschil zat hem hier in: Bij de NS gaat er maar aan één kant een deur open. En als er in sommige gevallen wel twee deuren opengaan dan kom je toch nog op het zelfde station uit.

De trein in mijn droom had een grote coupé met zowel links als rechts een uitgang. In mijn droom mocht ik kiezen: op welk moment wil ik uitstappen, waar wil ik instappen? Beide deuren openen zich tegelijkertijd en ik zie twee verschillende kleinere coupés van verschillende treinen, de sfeer is er anders en ze rijden verschillende richtingen uit in een totaal ander landschap.

Ik kan tussen alle drie de coupé’s switchen zolang de trein nog rijdt… De tijd om te kiezen tussen twee verschillende andere werkelijkheden is beperkt. Als ik voor deze kies…. dan heb ik aansluiting op de sneltrein…. Is dit een tussenstation of hoofdstation?….kies ik voor die andere mogelijkheid dan mis ik een aansluiting en kan alleen in een stoptrein langs al die kleine plaatsjes – via een omweg – verder reizen. Ik zou langer onderweg zijn.

Zitten blijven in dezelfde coupé was geen optie, die mogelijkheid kwam niet eens in mijn gedachten. En waar ik me ook verrassend genoeg van bewust was: sommige mensen die bij me waren wilden blijven zitten of kozen een andere uitgang dan ik. Toch weerhield dit mij er niet van om mijn eigen keuze te maken. En heel verrassend ontmoette ik een van hen later op mijn reis in eenzelfde coupé en reden we samen opnieuw een eindje op. Ik hield me niet concreet bezig met hoe mijn reisdoel er uit zag, noch waar die ander heen wilde. Op dat specifieke korte moment in de tijd dat we samen reisden was ons samenzijn als vanzelfsprekend.

Het enige dat mij is bijgebleven van die droom dat ik mij redelijk bewust was van het feit dat ik ergens doelgericht naar op weg was.  En dat ik  het niet moeilijk vond om van richting te veranderen – ongeacht de keuze van mijn reisgenoten –  en dat ik de (soms verrassende) gevolgen van mijn keuzes gewoon accepteerde en dat alles okee was zoals het was tijdens het verloop van mijn reis.

Is dat niet een mooie symboliek? Het staat wel symbool voor mijn leven tot nu toe. Switchen, keuzes maken, een verrassende reis…

Hoe is jouw reis tot nu toe? Zijn ook in jouw coupé de deuren geopend?  Wil je van traject veranderen of blijf je nog even zitten? Besef dat je kansen worden geboden die niet voortdurend voorhanden zijn.  Laat je niet weerhouden door het reisschema van anderen. Volg je hart, vertrouw maar, jouw keuze is de allerbeste keuze!

Goede reis gewenst!

♥Tineke

 

 

 

 

3 gedachten over “Tijdlijnen – Persoonlijk reistraject”

  1. dank voor je bericht, en wat een prachtige droom. Zelf bevind ik me in niemandsland, weet echt niet welke kant ik op moet 2014 was het jaar van veel verliezen…zonen kwamen niet meer thuis.. vriendschappen die gingen verloren… ik stond erbij en het gebeurde gewoon….er waren echt pijnlijke breuken met mensen en ik denk wel dat het nodig is geweest om weer een andere weg in te slaan. Alleen zie ik deze [nog] niet..2 jaar geleden met pensioen gegaan, dus heb meer vrije tijd. maar ik weet niet waar ik het moet zoeken…mijn moeder woont al 14 jaar dement in een verpleeghuis,daar ben ik goed bezig om samen met anderen verbeteringen tot stand te brengen dus wel zinvol maar waarom voel ik me zo verloren…of is het nog het rouwproces om wat allemaal gebeurt is in 2014… vind dit erg moeilijk, net of ik overal buiten sta, terwijl dat niet waar is heeel gek allemaal….maar misschien herkenbaar voor anderen? even pauze zal ergens wel goed voor zijn als je niet weet welke coupè je moet kiezen….

    Beantwoorden
    • Niemandsland… zo kan het voelen als je in een tijd van verandering zit. Een ‘stiltecoupé’ om te resetten en al het oude van je af te laten glijden, soms heeft iets van dat ‘oude’ nog even erkenning van je nodig. Gewoon… zonder oordeel bezien vanuit liefde voor je zelf. Misschien ben je al overgestapt (verandering van werk, familie, vrienden) en moet je nog even wennen aan het andere landschap en gaan je gedachten nog vaak naar wat is geweest, terwijl je tegelijkertijd het nieuwe onbekende wilt verwelkomen. Zo kun je van binnen stil zijn en in de buitenwereld actief bezig zijn. Twee verschillende frequenties, twee verschillende ‘zenders’. Als jij er aan toe bent zullen de deuren zich voor je openen en zul je het opmerken. In niemandsland rest je maar één ding: liefde en dankbaarheid voelen in het vertrouwen dat jouw pad zich zal ontvouwen op jouw meest perfecte moment in de tijd. Je hart is jouw coupédeur!

      Beantwoorden
  2. Dank je wel voor deze prachtige opbeurende woorden en je begrijpt precies waar ik me in bevind.Als je altijd gewend bent aan aktie en je je daar goed bij voelt is overgave aan de stilte soms best beangstigend, of je buiten het leven staat…maar ik weet nu dat het rouwen was/is om wat voorbij is, door mijn verandering is het onmogelijk terug te gaan en passen de mensen van toen niet meer bij me; logisch dat ik me dan verloren voel. Dan is het inderdaad tijd om de nieuwe weg in te slaan en mijn gids zal me daar in begeleiden. Er is nu al meer rust en vertrouwen in me en voel weer de bodem in mezelf, het niet meer voldoen aan de verwachtingen van de anderen brengt me steeds dichter bij mezelf. Ik ben er ook van overtuigd dat mijn coupédeur open gaat daar waar ik zijn moet. Nogmaals dank voor je woorden, je hebt me echt geraakt.

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Geverifieerd door ExactMetrics