"...In overgave aan die Bron in jezelf..."
Onthechting
Het waren een paar donkere, bewolkte laatste dagen van een veelbewogen jaar. Op klaarlichte dag de kaarsjes en de kerstlichtjes aan… Het had wel wat. Ik was alleen, tijd bestond even niet, eten en drinken stond op een laag pitje en in mijn cocon zocht ik het meest stille in mij zelf. Er was alleen het bewustzijn van mijn ademhaling en ik gaf me over aan een niet te verklaren behoefte om mij van mijzelf en van de verdichting van mijn lichaam los te maken. Verder deed niets er toe en verdwenen zelfs gedachten in een diep weldadig niets.
Ongemerkt gleed ik via die diepe innerlijke stilte voorbij de gewaarwording van mijn lichaam
